Fiskus ma prawo zająć na spłatę zaległości podatkowych przedsiębiorcy nie tylko jego osobiste mienie, ale także majątek, którego dorobił się wspólnie ze współmałżonkiem. Skutki posiadania długów przez jednego małżonka mogą więc odczuć oboje. Intercyza, separacja czy rozwód nie zawsze przed tym chronią.
Wspólny majątek
Osoba prowadząca indywidualną działalność gospodarczą odpowiada, co do zasady, całym majątkiem za swoje zobowiązania podatkowe. Urząd skarbowy może zająć nie tylko mienie firmowe, np. towar, maszyny, wierzytelności z tytułu dostaw, ale także prywatne, np. wyposażenie domu. Wynika to z art. 26 Ordynacji podatkowej.
Przedsiębiorca, który jest w związku małżeńskim, odpowiada za niezapłacone przez siebie podatki zarówno majątkiem osobistym, jak i wspólnym. Majątek wspólny to przedmioty i prawa nabyte przez jednego lub oboje małżonków w czasie trwania wspólności majątkowej, np. pobrane wynagrodzenia za pracę, dochody z działalności gospodarczej, środki zgromadzone na rachunku otwartego funduszu emerytalnego. Wspólność majątkowa powstaje, co do zasady, z mocy prawa z chwilą zawarcia związku małżeńskiego. Urzędowi skarbowemu nie wolno zająć na pokrycie długów podatkowych przedsiębiorcy majątku osobistego jego małżonka. Są to m.in. przedmioty nabyte przez małżonka przed zalegalizowaniem związku, prawa autorskie, spadki. Przyjmuje się, że z majątku wspólnego mogą być spłacone tylko te zobowiązania podatkowe, które powstały w czasie trwania wspólności majątkowej. Nie ma regulacji pozwalających na dochodzenie z mienia dorobkowego małżonków należności powstałych wcześniej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. akt III AUa 36/15).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz